Όλο και περισσότερο την προσοχή τους προς εναλλακτικές πηγές εσόδων στρέφουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας οι οποίες, με συντονισμένες κινήσεις επιχειρούν να προχωρήσουν στην ανάπτυξη της διαφήμισης μέσω του κινητού τηλεφώνου (mobile advertising).
Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας επιχειρώντας να μετατρέψουν το κινητό σε προωθητικό εργαλείο επιδιώκουν να δημιουργήσουν νέες προσοδοφόρες αγορές καθώς, εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, οι παραδοσιακές πηγές εσόδων μοιάζουν ασφυκτικά κορεσμένες. Φυσικά δεν πρόκειται μόνον για μια κίνηση των ελληνικών εταιρειών κινητής τηλεφωνίας αλλά για παγκόσμια τάση, η οποία επιβεβαιώνεται και από τις κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή και των «μεγάλων» όπως για παράδειγμα της Google και της Apple, ανοίγονται στο χώρο μέσω εξαγορών.
Τι είναι όμως αυτό που οδηγεί τις εταιρίες να στραφούν προς το mobile advertising; Αρχικά ο κορεσμός των υπηρεσιών φωνής και η στροφή προς τις υπηρεσίες δεδομένων και εν συνεχεία η κυριαρχία των smartphones που απλοποιούν τις παραπάνω λειτουργίες και σταδιακά μετατρέπονται σε πολυλειτουργικούς υπολογιστές τσέπης.
«Το κινητό τηλέφωνο είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο διαφήμισης, πρώτον γιατί δεν είναι κορεσμένο και δεύτερον γιατί είναι ένα προσωπικό αντικείμενο και οτιδήποτε συμβεί στο περιβάλλον του μας τραβά την προσοχή,.. έτσι, η στοχευόμενη διαφήμιση μέσω κινητού έχει και αυξημένες πιθανότητες ανταπόκρισης από τον δυνητικό πελάτη»
κα. Τινίτα Γεωργαντζή Διευθύντρια Μarketing Υπηρεσιών Προστιθέμενης Αξίας & Τερματικών Προϊόντων της WIND
Το Mobile Advertising αποσκοπεί στη δημιουργία μιας καινοτομικής, μοναδικής αλλά κυρίως διαδραστικής εμπειρίας για το χρήση.
Αμέτρητα όμως είναι τα πλεονεκτήματα και για το διαφημιζόμενο και το διαφημιστή. 4 πιο βασικά και σημαντικά χαρακτηριστικά είναι ότι :
•Παράλληλα οι διαφημιζόμενοι μπορούν να προσεγγίσουν ποικίλες δημογραφικές ομάδες του πληθυσμού ανάλογα με τους στόχους τους
•Παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να παρακολουθούν ανά πάσα στιγμή τα αποτελέσματα.
•Επιτυγχάνοντας αμεσότητα και απόλυτη κάλυψη, καθώς ο σύγχρονος άνθρωπος έχει 24ώρες το 24ωρο το κινητό μαζί του / κοντά του.
Το «mobile advertising» αναδεικνύεται στο εξωτερικό ως νέα πηγή εσόδων για την κινητή τηλεφωνία η οποία παγκοσμίως έχει 4 δισ. χρήστες, διπλάσιους των χρηστών Internet.
Η διαφήμιση μέσω κινητού εκτιμάται ότι θα υπερβεί τα 7,5 εκατ. δολάρια έως το 2012 παγκοσμίως. Είναι ο νέος δρόμος ανάπτυξης της κινητής, καθώς σύμφωνα με το διευθύνοντα σύμβουλο της Cosmote κ. Τσαμάζ σήμερα η διείσδυση στη χώρα μας έχει φτάσει στο +170% .
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ευκαιρία προσέγγισης του νεανικού κοινού μέσω του Mobile Advertising: σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατων ερευνών η διείσδυση του κινητού τηλεφώνου στις ηλικίες 18 – 24 αγγίζει το 99,3%, και αποτελεί ιδανικό μέσο επικοινωνίας προς τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, η οποία περνά 38% λιγότερο χρόνο μπροστά στην τηλεόραση κάθε μέρα σε σύγκριση με τον μέσο Έλληνα.
Σήμερα το Mobile Advertising είναι ακόμα σε «βρεφικό στάδιο».
Προβλέπεται όμως ότι μέσα στην επόμενη πενταετία θα αποτελέσει το 5% της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης των εταιρειών, όταν η ελληνική αγορά σήμερα επενδύει μόλις 1% της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης σε ψηφιακή διαφήμιση.
Δηλαδή, τα σύγχρονα μέσα ήρθαν με στόχο να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά μέσα επικοινωνίας; Η κα. Τινίτα Γεωργαντζή (Διευθύντρια Μarketing Υπηρεσιών Προστιθέμενης Αξίας & Τερματικών Προϊόντων της WIND) υποστηρίζει ότι : «Το Mobile Αdvertising είναι η εξέλιξη στα διαφημιστικά μέσα, δεν τα αντικαθιστά, αλλά προσδίδει υπεραξία, συμπληρώνοντας ολοκληρωμένες διαφημιστικές καμπάνιες».
Αλλά δεν είναι η μόνη, το ίδιο υποστηρίζει και ο κ. Nikesh Arora (Google executive), σε μια συνέντευξή του για τα Digital Media, λέγοντας:
«As long as we still live in a real world, traditional advertising is definitely here to stay. (Regardless if digital is going to be 50% or 90% of advertising in the future.)»
Η διαφήμιση πότε δεν ακολουθούσε μόνο ένα μονοπάτι για να πετύχει το στόχο της. Τα ψηφιακά μέσα ως νέα εργαλεία στα χέρια μας, έρχονται για να «ανοίξουν» νέους και μακρύτερους δρόμους, ευρύτερους ορίζοντες και μια χωρίς προηγούμενο προσωπική επαφή.
Όλγα Κοκκινίδη Account Director
Πηγές
•Global Insight, Eurostat, ΕΣΥ, Focus Bari, Booz & Company
•World Advertising research Center, IAB Hellas, Booz & Company
•Capital.gr
•Cosmo.gr
•Techpress.gr
Thursday, September 30, 2010
Tuesday, September 28, 2010
Πρώτη μέρα στο σχολείο.
Μάιος 2008. Πρώτη μέρα στο σχολείο της ADEL.
Όσο αφορά την προετοιμασία για την πρώτη μέρα στο σχολείο ..μια αγωνία την είχα!
Αυτό είναι φυσιολογικό και συμβαίνει σε όλους νομίζω.
Παράλληλα εστίασα στα θετικά σημεία…
Στα καινούργια πράγματα που θα μάθαινα, στους καινούργιους συμμαθητές, στην τέχνη.
Έκπληξη και ενθουσιασμός από τη μια, φόβο για το άγνωστο από την άλλη.
Απόψεις για την διαφήμιση είχα ακούσει αρκετές..όπως ότι είναι μισητή για πολλούς, αγαπητή για άλλους..
Οι απόψεις διίστανται.
Πάντα ήθελα να γνωρίσω αυτό τον μαγικό κόσμο με τους δημιουργούς της..
Οι μέρες στο καινούργιο σχολείο είναι μια περίοδος προσαρμογής που απαιτεί προετοιμασία.
Έχοντας στα χέρια μου το Workflow προσπάθησα να αποστηθίσω αυτά που έγραφε.
Αρκετές καινούργιες λέξεις…memo, traffic, εκτιμήσεις χρόνους, μακέτες
Τα είχα μάθει απέξω, στην πράξη όμως…
Οι μήνες περνούσαν…και έχοντας ικανούς δασκάλους στο πλάι μου …
Έγραψα τα πρώτα μου Brief, debrief.. ήρθα σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικούς.
Δούλεψα το πρώτο Spec… Μοναδικές εμπειρίες!
Σε αυτό το χώρο αφήνεις την φαντασία και την δημιουργικότητα ελεύθερη..
Σε μαγεύει η διαφήμιση…
Έτσι μάγεψε και εμένα όταν την πρωτογνώρισα πριν από λίγα χρόνια…
Κάθε μέρα που βρίσκομαι κοντά της όλο και κάτι καινούργιο έχει να μου προσφέρει.
Είμαι από τους τυχερούς που βρίσκομαι και μεγαλώνω σε αυτό το σχολείο που ονομάζεται ADEL!
Δίπλα σε ανθρώπους που την αγαπούν και έχουν όρεξη να σε διδάξουν ακόμα περισσότερα .
Λένα Κονίτσα
Account Executive
Όσο αφορά την προετοιμασία για την πρώτη μέρα στο σχολείο ..μια αγωνία την είχα!
Αυτό είναι φυσιολογικό και συμβαίνει σε όλους νομίζω.
Παράλληλα εστίασα στα θετικά σημεία…
Στα καινούργια πράγματα που θα μάθαινα, στους καινούργιους συμμαθητές, στην τέχνη.
Έκπληξη και ενθουσιασμός από τη μια, φόβο για το άγνωστο από την άλλη.
Απόψεις για την διαφήμιση είχα ακούσει αρκετές..όπως ότι είναι μισητή για πολλούς, αγαπητή για άλλους..
Οι απόψεις διίστανται.
Πάντα ήθελα να γνωρίσω αυτό τον μαγικό κόσμο με τους δημιουργούς της..
Οι μέρες στο καινούργιο σχολείο είναι μια περίοδος προσαρμογής που απαιτεί προετοιμασία.
Έχοντας στα χέρια μου το Workflow προσπάθησα να αποστηθίσω αυτά που έγραφε.
Αρκετές καινούργιες λέξεις…memo, traffic, εκτιμήσεις χρόνους, μακέτες
Τα είχα μάθει απέξω, στην πράξη όμως…
Οι μήνες περνούσαν…και έχοντας ικανούς δασκάλους στο πλάι μου …
Έγραψα τα πρώτα μου Brief, debrief.. ήρθα σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικούς.
Δούλεψα το πρώτο Spec… Μοναδικές εμπειρίες!
Σε αυτό το χώρο αφήνεις την φαντασία και την δημιουργικότητα ελεύθερη..
Σε μαγεύει η διαφήμιση…
Έτσι μάγεψε και εμένα όταν την πρωτογνώρισα πριν από λίγα χρόνια…
Κάθε μέρα που βρίσκομαι κοντά της όλο και κάτι καινούργιο έχει να μου προσφέρει.
Είμαι από τους τυχερούς που βρίσκομαι και μεγαλώνω σε αυτό το σχολείο που ονομάζεται ADEL!
Δίπλα σε ανθρώπους που την αγαπούν και έχουν όρεξη να σε διδάξουν ακόμα περισσότερα .
Λένα Κονίτσα
Account Executive
Thursday, September 23, 2010
From fashionista to recessionista...
Η κρίση, όπως τη λένε όλοι, είναι πια εδώ. Μετά την ανεμελιά που επέβαλλαν οι 35+ βαθμοί του καλοκαιριού, έχει έρθει η ώρα και η διάθεση, μάλλον, να μας απασχολήσει η κρίση.
Εκτός από όλα αυτά που ξέρουμε, περιμένουμε και φοβόμαστε η κρίση φέρνει και άλλα... Φέρνει νέα trends στην καθημερινή μας ζωή.
Όλα τα fashion sites λένε πως είναι η εποχή να αρχίσουμε να κάνουμε αγορές… από την ντουλάπα μας: να κατεβάσουμε τα χειμωνιάτικα, να ξεθάψουμε όλα τα ρούχα που μέχρι πέρσι βαριόμασταν, θεωρούσαμε démodé, αλλά λυπόμασταν κιόλας να χαρίσουμε, και να τα δούμε με άλλο μάτι. Μπορούμε να τα συνδυάσουμε με πιο καινούρια ρούχα, να τα τροποποιήσουμε ελαφρώς, να θυμηθούμε τι πραγματικά μας είχε αρέσει όταν τα είχαμε αγοράσει…τότε και να τα φορέσουμε πάλι.
Ο fashionistas που με το πρώτο δροσερό αεράκι έτρεχε να βάλει στην ντουλάπα του το πρώτο καινούριο χειμερινό ρούχο, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του, με το καμηλό πουλόβερ που είναι φέτος της μόδας, δεν υπάρχει πια. Το άλλοτε Zara μαγαζάρα, που ικανοποιούσε κάθε στιλιστική μας ανησυχία, φέτος δεν θα είναι μέσα στα to do list κάθε μήνα.
Ο recessionistas σκέφτεται πιο έξυπνα και οικονομικά, αλλά πάνω από όλα δεν χάνει το –ista του, αυτή την τόσο chic κατάληξη. Μπορεί όλα τα sites & blogs να έχουν γεμίσει με tips για να κάνεις τα παλιά σου ρούχα να φαίνονται καινούρια, να μάθεις μόνη σου να τα μεταποιείς στο σπίτι, και να ανταλλάζεις ρούχα με την αδερφή σου και τις φίλες σου, αλλά σε όλα αυτά θα βρεις και ένα ακόμα tip. «Επένδυσε σε 1 καλό ρούχο για κάθε σεζόν». Αγόρασε 1 καλή τσάντα, 1 καλό παλτό, 1 επώνυμο παντελόνι και κατά τα άλλα ζήσε με αυτά που έχεις.
Το 1 και καλό είναι μια έννοια που είχαμε ξεχάσει όλοι μας, κατακλυσμένοι από την πληθώρα των επιλογών και των προτάσεων, που μας ξεμυάλιζαν στην προ κρίσης εποχή. Το 1 και καλό όμως φαίνεται ότι θα αρχίσουμε να το λέμε όλο και πιο συχνά πια.
Το ίδιο όμως θα πρέπει να αρχίσουν να λένε και τα brands. Να μας δίνουν δηλαδή πολύ καλούς και ουσιαστικούς λόγους για να επιλέξουμε αυτό το 1. Θα πρέπει να κάνουν μία στροφή στην πραγματική αξία που έχει κάθε brand στην καρδιά του και να καταφέρουν να την αναδείξουν με τον καλύτερο τρόπο. Η έννοια των Lovemarks για τα οποία δουλεύουμε στην ΑΔΕΛ γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ.
Recessionistas, ανακαλύψτε φέτος τα δικά σας Lovemarks!!!
Δήμητρα Πετρίδη
Account Supervisor
Εκτός από όλα αυτά που ξέρουμε, περιμένουμε και φοβόμαστε η κρίση φέρνει και άλλα... Φέρνει νέα trends στην καθημερινή μας ζωή.
Όλα τα fashion sites λένε πως είναι η εποχή να αρχίσουμε να κάνουμε αγορές… από την ντουλάπα μας: να κατεβάσουμε τα χειμωνιάτικα, να ξεθάψουμε όλα τα ρούχα που μέχρι πέρσι βαριόμασταν, θεωρούσαμε démodé, αλλά λυπόμασταν κιόλας να χαρίσουμε, και να τα δούμε με άλλο μάτι. Μπορούμε να τα συνδυάσουμε με πιο καινούρια ρούχα, να τα τροποποιήσουμε ελαφρώς, να θυμηθούμε τι πραγματικά μας είχε αρέσει όταν τα είχαμε αγοράσει…τότε και να τα φορέσουμε πάλι.
Ο fashionistas που με το πρώτο δροσερό αεράκι έτρεχε να βάλει στην ντουλάπα του το πρώτο καινούριο χειμερινό ρούχο, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του, με το καμηλό πουλόβερ που είναι φέτος της μόδας, δεν υπάρχει πια. Το άλλοτε Zara μαγαζάρα, που ικανοποιούσε κάθε στιλιστική μας ανησυχία, φέτος δεν θα είναι μέσα στα to do list κάθε μήνα.
Ο recessionistas σκέφτεται πιο έξυπνα και οικονομικά, αλλά πάνω από όλα δεν χάνει το –ista του, αυτή την τόσο chic κατάληξη. Μπορεί όλα τα sites & blogs να έχουν γεμίσει με tips για να κάνεις τα παλιά σου ρούχα να φαίνονται καινούρια, να μάθεις μόνη σου να τα μεταποιείς στο σπίτι, και να ανταλλάζεις ρούχα με την αδερφή σου και τις φίλες σου, αλλά σε όλα αυτά θα βρεις και ένα ακόμα tip. «Επένδυσε σε 1 καλό ρούχο για κάθε σεζόν». Αγόρασε 1 καλή τσάντα, 1 καλό παλτό, 1 επώνυμο παντελόνι και κατά τα άλλα ζήσε με αυτά που έχεις.
Το 1 και καλό είναι μια έννοια που είχαμε ξεχάσει όλοι μας, κατακλυσμένοι από την πληθώρα των επιλογών και των προτάσεων, που μας ξεμυάλιζαν στην προ κρίσης εποχή. Το 1 και καλό όμως φαίνεται ότι θα αρχίσουμε να το λέμε όλο και πιο συχνά πια.
Το ίδιο όμως θα πρέπει να αρχίσουν να λένε και τα brands. Να μας δίνουν δηλαδή πολύ καλούς και ουσιαστικούς λόγους για να επιλέξουμε αυτό το 1. Θα πρέπει να κάνουν μία στροφή στην πραγματική αξία που έχει κάθε brand στην καρδιά του και να καταφέρουν να την αναδείξουν με τον καλύτερο τρόπο. Η έννοια των Lovemarks για τα οποία δουλεύουμε στην ΑΔΕΛ γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ.
Recessionistas, ανακαλύψτε φέτος τα δικά σας Lovemarks!!!
Δήμητρα Πετρίδη
Account Supervisor
Tuesday, September 21, 2010
Eσύ τι δουλειά κάνεις;
Πρωτοχρονιά 2005. Είμαστε όλη η οικογένεια στο τραπέζι και απολαμβάνουμε τις σπεσιαλιτέ της μαμάς με αφορμή την έλευση του νέου χρόνου . Και τι χρόνου… Εκτός από τα γνωστά event που όλοι θυμόμαστε ως ένα ευχάριστο όνειρο πια, εγώ μετράω και λίγους μήνες στη νέα μου δουλειά, στη διαφήμιση. Είμαι ακόμα συνεπαρμένη απ’ όλα τα καινούργια που μαθαίνω - τι και αν έχει να με δει το σπίτι μου από τον Απρίλιο που ξεκίνησα (πελάτης χορηγός Ολυμπιακών γαρ) τι και αν οι φίλοι μου αναρωτιούνται τι έχω πάθει και έχω χαθεί, εγώ και η διαφήμιση φαίνεται πως θα γίνουμε καλές φίλες. Είμαι (έτσι πιστεύω τουλάχιστον) και δείχνω καλά.
Μέχρι που σκάει η ερώτηση βόμβα από το θείο Μαρίνο ‘’Και για πες μας Βασιλική, εσύ τη δουλειά ακριβώς κάνεις; Σιγή…. Τι απαντάνε τώρα σε αυτή την ερώτηση; Από πού να αρχίσω; Με το πιο cool ύφος που διαθέτω απαντάω δήθεν αδιάφορα ‘’είμαι διαφημίστρια’’ και ότι πιάσει έπιασε. Αμ δε… 1 δευτερόλεπτο μετά έρχεται η διευκρινιστική ερώτηση που έστειλε το cool ύφος μου βόλτα ‘’α, δηλαδή πλασιέ;’’. Εxcuse me ? Υπάρχουν ακόμα πλασιέ; Αυτή η παρανόηση έπρεπε να λυθεί άμεσα και να σώσω τη διαφημιστική μου τιμή. Για την επόμενη ώρα λοιπόν ξεκίνησε το γνωστό λογύδριο, το οποίο και στο πέρασμα των χρόνων ομολογώ έχω βελτιώσει. Στην αρχή το ξεκινούσα από το πώς είναι οργανωμένη η διαφημιστική εταιρία. Χαμένο παιχνίδι, το δημιουργικό κέρδιζε τις εντυπώσεις ‘’αφού δε γράφεις τα κείμενα και δε σχεδιάζεις, εσύ τότε τι κάνεις; ‘’. Νέα σκόπελος μπροστά μου, πώς να μιλήσω περί στρατηγικής, brief και πώλησης; Για αυτό και κάποια στιγμή αποφάσισα να το πάρω αλλιώς. Να μιλάω με συγκεκριμένα παραδείγματα. Έπιανα ένα αντικείμενο που βρισκόταν δίπλα μου και άρχιζα το λογύδριο μου διαφορετικά ‘’Έστω ότι έχεις αυτό το προϊόν και θες να το βγάλεις στην αγορά…’’ και κάπως έτσι συνοπτικά εξηγούσα όλα τα στάδια της δουλειάς. Φυσικά λέξεις και εκφράσεις όπως brief, spec, deadline, media, ‘A ιδέες, focus groups, concept, insight είναι απαγορευμένες. Και μόνο στο άκουσμα τους ο συνομιλητής σε κοιτάζει ωσάν άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο.
Βέβαια, είναι διαφορετικό να προσπαθείς να εξηγήσεις τι είναι ο διαφημιστής στο θείο Μαρίνο και διαφορετικό στον/ην /ον κολλητό/ή σου. Θεωρητικά ένας πιο νέος άνθρωπος θα καταλάβει περισσότερα αν και αυτός θα έχει και πάλι πολλές απορίες. Και άντε και κατάλαβε μέσες άκρες τι κάνεις, πώς θα καταλάβει γιατί πρέπει να πας και ΣΚ, γιατί είναι 10 το βράδυ και είσαι ακόμα το γραφείο, γιατί δεν πας πιο νωρίς το πρωί για να φύγεις μια πιο λογική ώρα βρε αδερφέ. Το συμπέρασμα βγαίνει αυθόρμητα, αβασάνιστα και αβάδιστα, ‘’α αυτή είναι καριερίστρια, έχει πώρωση με τη δουλειά της’’. Αυτό είναι χτύπημα κάτω από τη μέση και κάπου εκεί αρχίζεις να αναρωτιέσαι ‘’ πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή μου, μήπως έχει δίκιο, είμαι άλλο ένα θύμα του συστήματος; Ζω για να δουλεύω ή δουλεύω για να ζω;’’ Γιατί αγαπητοί συνάδελφοι ας το ομολογήσουμε, όλοι μα όλοι στα χρόνια που δουλεύουμε μια κρίση ταυτότητας την έχουμε πάθει. Έχουν άλλωστε γραφτεί πολλά άρθρα για διαφημιστές που τα παράτησαν, πήγαν στην επαρχία και άνοιξαν ξενώνες ή ασχολούνται με προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας. Κοιτάξτε στα συρτάρια σας, υπάρχουν ακόμα και ιστορίες για το γνωστό delivery που σας ταΐζει τα μεσημέρια -ναι αυτό με τον ωραίο κατάλογο- ότι ανήκει σε πρώην διαφημιστή. Ή ακόμα και άρθρα για το πώς οι διαφημιστές είναι στους πρώτους υποψήφιους για σοβαρές ασθένειες όπως καρδιά, εγκεφαλικό και ο έξω από ‘δω λόγω του στρες που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα.
Μετά από κάποια χρόνια σχέσης με τη διαφήμιση, έχω καταλήξει στο εξής: αν σε πιάσει το μικρόβιο δεν υπάρχει επιστροφή. Είναι και το πιο ‘’σοβαρό’’ που μπορείς να πάθεις. Και αυτό είναι κάτι που όσο και να το εξηγήσεις δε θα το καταλάβει ποτέ κανείς.
Είμαι όμως πολύ περίεργη για τους υπόλοιπους συναδέλφους… εσάς όταν σας ρωτάνε τι δουλειά κάνετε, τι ακριβώς απαντάτε; Και κάτι ακόμα, όταν συμπληρώνετε κάποιο δημόσιο έγγραφο ή αίτηση για κάποια υπηρεσία, δίπλα στο επάγγελμα τι γράφετε διαφημιστής ή ιδιωτικός υπάλληλος;
Βασιλική Κουλούρη
Account Director.
Μέχρι που σκάει η ερώτηση βόμβα από το θείο Μαρίνο ‘’Και για πες μας Βασιλική, εσύ τη δουλειά ακριβώς κάνεις; Σιγή…. Τι απαντάνε τώρα σε αυτή την ερώτηση; Από πού να αρχίσω; Με το πιο cool ύφος που διαθέτω απαντάω δήθεν αδιάφορα ‘’είμαι διαφημίστρια’’ και ότι πιάσει έπιασε. Αμ δε… 1 δευτερόλεπτο μετά έρχεται η διευκρινιστική ερώτηση που έστειλε το cool ύφος μου βόλτα ‘’α, δηλαδή πλασιέ;’’. Εxcuse me ? Υπάρχουν ακόμα πλασιέ; Αυτή η παρανόηση έπρεπε να λυθεί άμεσα και να σώσω τη διαφημιστική μου τιμή. Για την επόμενη ώρα λοιπόν ξεκίνησε το γνωστό λογύδριο, το οποίο και στο πέρασμα των χρόνων ομολογώ έχω βελτιώσει. Στην αρχή το ξεκινούσα από το πώς είναι οργανωμένη η διαφημιστική εταιρία. Χαμένο παιχνίδι, το δημιουργικό κέρδιζε τις εντυπώσεις ‘’αφού δε γράφεις τα κείμενα και δε σχεδιάζεις, εσύ τότε τι κάνεις; ‘’. Νέα σκόπελος μπροστά μου, πώς να μιλήσω περί στρατηγικής, brief και πώλησης; Για αυτό και κάποια στιγμή αποφάσισα να το πάρω αλλιώς. Να μιλάω με συγκεκριμένα παραδείγματα. Έπιανα ένα αντικείμενο που βρισκόταν δίπλα μου και άρχιζα το λογύδριο μου διαφορετικά ‘’Έστω ότι έχεις αυτό το προϊόν και θες να το βγάλεις στην αγορά…’’ και κάπως έτσι συνοπτικά εξηγούσα όλα τα στάδια της δουλειάς. Φυσικά λέξεις και εκφράσεις όπως brief, spec, deadline, media, ‘A ιδέες, focus groups, concept, insight είναι απαγορευμένες. Και μόνο στο άκουσμα τους ο συνομιλητής σε κοιτάζει ωσάν άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο.
Βέβαια, είναι διαφορετικό να προσπαθείς να εξηγήσεις τι είναι ο διαφημιστής στο θείο Μαρίνο και διαφορετικό στον/ην /ον κολλητό/ή σου. Θεωρητικά ένας πιο νέος άνθρωπος θα καταλάβει περισσότερα αν και αυτός θα έχει και πάλι πολλές απορίες. Και άντε και κατάλαβε μέσες άκρες τι κάνεις, πώς θα καταλάβει γιατί πρέπει να πας και ΣΚ, γιατί είναι 10 το βράδυ και είσαι ακόμα το γραφείο, γιατί δεν πας πιο νωρίς το πρωί για να φύγεις μια πιο λογική ώρα βρε αδερφέ. Το συμπέρασμα βγαίνει αυθόρμητα, αβασάνιστα και αβάδιστα, ‘’α αυτή είναι καριερίστρια, έχει πώρωση με τη δουλειά της’’. Αυτό είναι χτύπημα κάτω από τη μέση και κάπου εκεί αρχίζεις να αναρωτιέσαι ‘’ πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή μου, μήπως έχει δίκιο, είμαι άλλο ένα θύμα του συστήματος; Ζω για να δουλεύω ή δουλεύω για να ζω;’’ Γιατί αγαπητοί συνάδελφοι ας το ομολογήσουμε, όλοι μα όλοι στα χρόνια που δουλεύουμε μια κρίση ταυτότητας την έχουμε πάθει. Έχουν άλλωστε γραφτεί πολλά άρθρα για διαφημιστές που τα παράτησαν, πήγαν στην επαρχία και άνοιξαν ξενώνες ή ασχολούνται με προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας. Κοιτάξτε στα συρτάρια σας, υπάρχουν ακόμα και ιστορίες για το γνωστό delivery που σας ταΐζει τα μεσημέρια -ναι αυτό με τον ωραίο κατάλογο- ότι ανήκει σε πρώην διαφημιστή. Ή ακόμα και άρθρα για το πώς οι διαφημιστές είναι στους πρώτους υποψήφιους για σοβαρές ασθένειες όπως καρδιά, εγκεφαλικό και ο έξω από ‘δω λόγω του στρες που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα.
Μετά από κάποια χρόνια σχέσης με τη διαφήμιση, έχω καταλήξει στο εξής: αν σε πιάσει το μικρόβιο δεν υπάρχει επιστροφή. Είναι και το πιο ‘’σοβαρό’’ που μπορείς να πάθεις. Και αυτό είναι κάτι που όσο και να το εξηγήσεις δε θα το καταλάβει ποτέ κανείς.
Είμαι όμως πολύ περίεργη για τους υπόλοιπους συναδέλφους… εσάς όταν σας ρωτάνε τι δουλειά κάνετε, τι ακριβώς απαντάτε; Και κάτι ακόμα, όταν συμπληρώνετε κάποιο δημόσιο έγγραφο ή αίτηση για κάποια υπηρεσία, δίπλα στο επάγγελμα τι γράφετε διαφημιστής ή ιδιωτικός υπάλληλος;
Βασιλική Κουλούρη
Account Director.
Friday, September 17, 2010
NOWISM.
Ένα εντυπωσιακό trend που κάθε άλλο παρά ως απειλή του χρόνου δεν μεταφράζεται.
Ο πραγματικός χρόνος – real time- στη «δική μας γλώσσα» είναι πλέον συνώνυμο του on line.
Ο NOWισμός μεταγλωττισμένος, δεν είναι παρά η έκφραση μιας σφοδρής επιθυμίας των καταναλωτών για στιγμιαία ικανοποίηση που διενεργείται και χτίζει μάρκες ακόμη και τώρα, αυτή τη στιγμή που… « μιλάμε» με πλήθος προϊόντων, «έξυπνες» τεχνολογίες για «έξυπνα» κινητά, barcode scanning, sharing info with friends, twitters, υπηρεσίες.
Η μέγα αυτή τάση του «ΝΟWISM» έχει και θα συνεχίσει να έχει μεγάλο αντίκτυπο στα πάντα από την κουλτούρα των εταιριών, τις πελατειακές σχέσεις, τις τακτικές καμπάνιες έως και τις καινοτομίες των προϊόντων.
Η αβεβαιότητα του αύριο ενισχύει το σήμερα, το current, το τώρα, σε όλα τα επίπεδα.
Επηρεάζει την ιδιοσυγκρασία ακόμη και εκείνων που προγραμμάτιζαν τα πάντα σε λίστα!
Το «Σκέφτομαι και προγραμματίζω για/το αύριο» δεν θα ήταν τολμηρό να πούμε ότι μάλλον δεν θα είχε προοπτική επιτυχίας, εάν επρόκειτο να υποστηρίξει ΣΗΜΕΡΑ μία καμπάνια για οποιοδήποτε προϊόν ή υπηρεσία.
Αναλογιστείτε την πληθώρα των προϊόντων, των υπηρεσιών και της εμπειρίας που παρέχεται στους καταναλωτές και εκπληρώνει την ασυγκράτητη επιθυμία τους για άμεση ικανοποίηση. Κάθε φορά που επιλέγουμε on & off line έχουμε ήδη εκδηλώσει την επιθυμία μας για το τώρα!
Ο NOWισμός ως τάση ορίζει την συμπεριφορά των καταναλωτών που μεταπηδούν σε κάτι τι στιγμή που πραγματικά μπορούν! Η ανάγκη εξακολουθεί και είναι η ίδια δεν αλλάζει απλά υπάρχουν νέοι τρόποι που την εκπληρώνουν. Οι τρόποι αλλάζουν όχι η ανάγκη.
Μάρκες και εταιρίες δεν έχουν παρά μία επιλογή να ενστερνιστούν την χαρά του «τώρα» σε όλο το χαώδες μεγαλείο της, την αλήθειά του και τον ενθουσιασμό του.
Οι «twitters» κοινώς «πειραχτήρια» αυτού του κόσμου, προσφέρουν σε πραγματικό χρόνο, στιγμιότυπα αυτών που ο κόσμος σκέφτεται, κάνει, διαμαρτύρεται (εάν όχι παλεύει…) για / και ενάντια στην αγάπη, στην αναθεώρηση των πάντων, αγοράζοντας, νιώθοντας, συμμετέχοντας, προσφέροντας, κουτσομπολεύοντας, ρωτώντας για την προσοχή, την κατανάλωση, την επικαιρότητα, το άκουσμα…
Οι μάρκες πρέπει να διεισδύσουν σε αυτό τον καθολικό εγκέφαλο και να νιώσουν τον online σφυγμό του! Και εμείς που δημιουργούμε LOVEMARKS μαθαίνουμε να ζούμε στο τώρα από τώρα, να το μοιραζόμαστε, να το συζητάμε προσφέροντας “real time” αληθινό και πολύτιμο χρόνο στην εξυπηρέτηση πελατών, προσφορών, προϊόντων, διαφημίσεων, feedback κόκ.
Για τις στατικές μάρκες ο NOWισμός θα σημαίνει επίπονο, χωρίς ζωή… μέλλον.
Εύη Διακολιού
Πηγή & έμπνευση: trendwatching.com
Ο πραγματικός χρόνος – real time- στη «δική μας γλώσσα» είναι πλέον συνώνυμο του on line.
Ο NOWισμός μεταγλωττισμένος, δεν είναι παρά η έκφραση μιας σφοδρής επιθυμίας των καταναλωτών για στιγμιαία ικανοποίηση που διενεργείται και χτίζει μάρκες ακόμη και τώρα, αυτή τη στιγμή που… « μιλάμε» με πλήθος προϊόντων, «έξυπνες» τεχνολογίες για «έξυπνα» κινητά, barcode scanning, sharing info with friends, twitters, υπηρεσίες.
Η μέγα αυτή τάση του «ΝΟWISM» έχει και θα συνεχίσει να έχει μεγάλο αντίκτυπο στα πάντα από την κουλτούρα των εταιριών, τις πελατειακές σχέσεις, τις τακτικές καμπάνιες έως και τις καινοτομίες των προϊόντων.
Η αβεβαιότητα του αύριο ενισχύει το σήμερα, το current, το τώρα, σε όλα τα επίπεδα.
Επηρεάζει την ιδιοσυγκρασία ακόμη και εκείνων που προγραμμάτιζαν τα πάντα σε λίστα!
Το «Σκέφτομαι και προγραμματίζω για/το αύριο» δεν θα ήταν τολμηρό να πούμε ότι μάλλον δεν θα είχε προοπτική επιτυχίας, εάν επρόκειτο να υποστηρίξει ΣΗΜΕΡΑ μία καμπάνια για οποιοδήποτε προϊόν ή υπηρεσία.
Αναλογιστείτε την πληθώρα των προϊόντων, των υπηρεσιών και της εμπειρίας που παρέχεται στους καταναλωτές και εκπληρώνει την ασυγκράτητη επιθυμία τους για άμεση ικανοποίηση. Κάθε φορά που επιλέγουμε on & off line έχουμε ήδη εκδηλώσει την επιθυμία μας για το τώρα!
Ο NOWισμός ως τάση ορίζει την συμπεριφορά των καταναλωτών που μεταπηδούν σε κάτι τι στιγμή που πραγματικά μπορούν! Η ανάγκη εξακολουθεί και είναι η ίδια δεν αλλάζει απλά υπάρχουν νέοι τρόποι που την εκπληρώνουν. Οι τρόποι αλλάζουν όχι η ανάγκη.
Μάρκες και εταιρίες δεν έχουν παρά μία επιλογή να ενστερνιστούν την χαρά του «τώρα» σε όλο το χαώδες μεγαλείο της, την αλήθειά του και τον ενθουσιασμό του.
Οι «twitters» κοινώς «πειραχτήρια» αυτού του κόσμου, προσφέρουν σε πραγματικό χρόνο, στιγμιότυπα αυτών που ο κόσμος σκέφτεται, κάνει, διαμαρτύρεται (εάν όχι παλεύει…) για / και ενάντια στην αγάπη, στην αναθεώρηση των πάντων, αγοράζοντας, νιώθοντας, συμμετέχοντας, προσφέροντας, κουτσομπολεύοντας, ρωτώντας για την προσοχή, την κατανάλωση, την επικαιρότητα, το άκουσμα…
Οι μάρκες πρέπει να διεισδύσουν σε αυτό τον καθολικό εγκέφαλο και να νιώσουν τον online σφυγμό του! Και εμείς που δημιουργούμε LOVEMARKS μαθαίνουμε να ζούμε στο τώρα από τώρα, να το μοιραζόμαστε, να το συζητάμε προσφέροντας “real time” αληθινό και πολύτιμο χρόνο στην εξυπηρέτηση πελατών, προσφορών, προϊόντων, διαφημίσεων, feedback κόκ.
Για τις στατικές μάρκες ο NOWισμός θα σημαίνει επίπονο, χωρίς ζωή… μέλλον.
Εύη Διακολιού
Πηγή & έμπνευση: trendwatching.com
Tuesday, September 14, 2010
WELL…COME BACK!
Αδειάσατε τη βαλίτσα, δείξατε με καμάρι τις φωτογραφίες των διακοπών σας σε οποιονδήποτε βρέθηκε σε ακτίνα δέκα μέτρων από την οθόνη του υπολογιστή σας και αφού πέρασαν οι δύο πρώτες ημέρες ακατάσχετης φλυαρίας για τον παράδεισο επί γης που ανακαλύψατε στις διακοπές σας, συνειδητοποιείτε ότι αρνείστε πεισματικά να επιστρέψετε στην άσφαλτο και να αφήσετε πίσω σας το πλακόστρωτο.
Οι περισσότεροι από εμάς -αν όχι όλοι- νοσταλγούμε εκείνη την τελευταία Παρασκευή στη δουλειά που ευχόμασταν καλό καλοκαίρι μεταξύ μας, βάζαμε το “out of office assistant” και «τέρμα» Edward Maya στο αυτοκίνητο κατευθυνόμασταν προς το λιμάνι του Πειραιά για το αγαπημένο μας νησί.
Δεν μπορούμε ακόμα να πιστέψουμε πώς τα mojito, οι αμμουδιές και οι βόλτες στα στενά σοκάκια θα αντικατασταθούν με meetings στα γραφεία του πελάτη, συντροφιά με γαλλικό καφέ & κουλουράκια.
Ψυχραιμία!
Πριν χτυπήσετε την πόρτα του προϊσταμένου σας για να υποβάλλετε παραίτηση, βάλτε σε εφαρμογή το παρακάτω σχέδιο αντιμετώπισης του πιο ύπουλου «ιού» του Σεπτεμβρίου.
Recall: Προσπαθήστε να θυμηθείτε τις καλές στιγμές του προηγούμενου χειμώνα: τα projects που πήγαν καλά, τις προσπάθειες που εκτιμήθηκαν, τα after office ποτά με συναδέλφους. Σκεφτείτε πως αν δε δουλεύατε το πιθανότερο είναι να μην είχατε καταφέρει να πάτε διακοπές.
Long for: Αν έχετε κάτι να περιμένετε, και να σχεδιάζετε, ο χρόνος της προσαρμογής στην καθημερινότητα -και κυρίως στη δουλειά- περνά πολύ πιο ευχάριστα και με πιο θετική ψυχολογία. Αντί να φαντάζεστε έναν ατελείωτο, κουραστικό χειμώνα τα πρωινά που ξεκινάτε άκεφοι για το γραφείο, ή τα βράδια που επιστρέφετε κουρασμένοι, θα μετράτε μέρες μέχρι τις επόμενες διακοπές σας.
Go out: Ακόμη και αν κάνατε μια μικρή βόλτα στην πόλη γυρνώντας από τις διακοπές, συνειδητοποιώντας πόσο λιγότερο όμορφη είναι σε σχέση με το νησί του Αυγούστου που σας φιλοξένησε, μην αφήσετε αυτήν την αρχική απογοήτευση να σας κλείσει στο σπίτι για τις επόμενες εβδομάδες. Κανονίστε συναντήσεις με φίλους μετά το γραφείο, βγείτε για ένα ποτό ή για φαγητό με συναδέλφους, δείτε σε θερινά σινεμά τις ταινίες που χάσατε το διάστημα που λείπατε, ανακαλύψτε νέα στέκια σε ταράτσες με θέα στην πόλη, ή σε ταβερνούλες με αυλή που μυρίζουν διακοπές.
Η διαδρομή «σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι» χαλάει τη διάθεσή σας τόσο στο σπίτι όσο και στη δουλειά.
Give yourself some space: Δεν θα πάρετε κανένα βραβείο αν τακτοποιήσετε από την 1η κιόλας ημέρα στο γραφείο όλα τα «συντρίμμια» που αφήσατε πίσω σας φεύγοντας. Όσο "βουνό" και αν φαίνεται, όλα θα γίνουν στο τέλος, όπως πάντα άλλωστε. Δώστε στον εαυτό σας 2-3 ημέρες να επανέλθει στην καθημερινότητα.
Μην καταφύγετε στην εργασιοθεραπεία προκειμένου να μην σκέφτεστε τις διακοπές που τελείωσαν- θα καταφέρετε μόνο να κουραστείτε και να μελαγχολήσετε ακόμη περισσότερο.
Chance for Refreshment: Λίγα λουλούδια στο βάζο, μία ζωηρή και χαρούμενη ταπετσαρία σε έναν τοίχο, μία κορνίζα με την αγαπημένη φωτογραφία του καλοκαιριού ή ένα αναμνηστικό από τις διακοπές σας, θα δημιουργήσουν μία πιο θετική διάθεση ενώ παράλληλα θα ομορφύνουν τον χώρο του γραφείο σας που τώρα μοιάζει σαν αντίπαλο στρατόπεδο.
Organize your files: Σε περίπτωση που δεν προλάβετε να βάλετε σε τάξη το γραφείο πριν φύγετε (σιγά μην προλάβατε), είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να το κάνετε τώρα. Με αυτόν τον τρόπο και όλες οι εκκρεμότητες θα επιστρέψουν -αναίμακτα- στη μνήμη σας, και πολλά άχρηστα χαρτιά θα πάρουν τον δρόμο της ανακύκλωσης δίνοντας χώρο για new challenges και ο server της εταιρίας θα πάρει μια ανάσα σβήνοντας δεκάδες mails που δεν γνωρίζετε ούτε τον αποστολέα τους.
Σε όποια περίοδο κι αν διανύουμε, σε όποια φάση κι αν είμαστε, το σημαντικό είναι ο καθένας μας να ανακαλύπτει εκείνες τις μικρές δραστηριότητες που τον βοηθούν να τις χρησιμοποιεί ως κίνητρο για να συνεχίσει να ανταπεξέρχεται στις καθημερινές δυσκολίες και υποχρεώσεις στη δουλειά του.
Και να θυμόμαστε όλοι ότι οι όμορφες στιγμές που μας κάνουν να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα και καθρεφτίζουν τα «θέλω» μας δεν χρειάζεται να αποτελούν προνόμιο μόνο των καλοκαιρινών διακοπών!
Καλή επάνοδο σε όλους!
Θεοδώρα Λυμπεροπούλου
Οι περισσότεροι από εμάς -αν όχι όλοι- νοσταλγούμε εκείνη την τελευταία Παρασκευή στη δουλειά που ευχόμασταν καλό καλοκαίρι μεταξύ μας, βάζαμε το “out of office assistant” και «τέρμα» Edward Maya στο αυτοκίνητο κατευθυνόμασταν προς το λιμάνι του Πειραιά για το αγαπημένο μας νησί.
Δεν μπορούμε ακόμα να πιστέψουμε πώς τα mojito, οι αμμουδιές και οι βόλτες στα στενά σοκάκια θα αντικατασταθούν με meetings στα γραφεία του πελάτη, συντροφιά με γαλλικό καφέ & κουλουράκια.
Ψυχραιμία!
Πριν χτυπήσετε την πόρτα του προϊσταμένου σας για να υποβάλλετε παραίτηση, βάλτε σε εφαρμογή το παρακάτω σχέδιο αντιμετώπισης του πιο ύπουλου «ιού» του Σεπτεμβρίου.
Recall: Προσπαθήστε να θυμηθείτε τις καλές στιγμές του προηγούμενου χειμώνα: τα projects που πήγαν καλά, τις προσπάθειες που εκτιμήθηκαν, τα after office ποτά με συναδέλφους. Σκεφτείτε πως αν δε δουλεύατε το πιθανότερο είναι να μην είχατε καταφέρει να πάτε διακοπές.
Long for: Αν έχετε κάτι να περιμένετε, και να σχεδιάζετε, ο χρόνος της προσαρμογής στην καθημερινότητα -και κυρίως στη δουλειά- περνά πολύ πιο ευχάριστα και με πιο θετική ψυχολογία. Αντί να φαντάζεστε έναν ατελείωτο, κουραστικό χειμώνα τα πρωινά που ξεκινάτε άκεφοι για το γραφείο, ή τα βράδια που επιστρέφετε κουρασμένοι, θα μετράτε μέρες μέχρι τις επόμενες διακοπές σας.
Go out: Ακόμη και αν κάνατε μια μικρή βόλτα στην πόλη γυρνώντας από τις διακοπές, συνειδητοποιώντας πόσο λιγότερο όμορφη είναι σε σχέση με το νησί του Αυγούστου που σας φιλοξένησε, μην αφήσετε αυτήν την αρχική απογοήτευση να σας κλείσει στο σπίτι για τις επόμενες εβδομάδες. Κανονίστε συναντήσεις με φίλους μετά το γραφείο, βγείτε για ένα ποτό ή για φαγητό με συναδέλφους, δείτε σε θερινά σινεμά τις ταινίες που χάσατε το διάστημα που λείπατε, ανακαλύψτε νέα στέκια σε ταράτσες με θέα στην πόλη, ή σε ταβερνούλες με αυλή που μυρίζουν διακοπές.
Η διαδρομή «σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι» χαλάει τη διάθεσή σας τόσο στο σπίτι όσο και στη δουλειά.
Give yourself some space: Δεν θα πάρετε κανένα βραβείο αν τακτοποιήσετε από την 1η κιόλας ημέρα στο γραφείο όλα τα «συντρίμμια» που αφήσατε πίσω σας φεύγοντας. Όσο "βουνό" και αν φαίνεται, όλα θα γίνουν στο τέλος, όπως πάντα άλλωστε. Δώστε στον εαυτό σας 2-3 ημέρες να επανέλθει στην καθημερινότητα.
Μην καταφύγετε στην εργασιοθεραπεία προκειμένου να μην σκέφτεστε τις διακοπές που τελείωσαν- θα καταφέρετε μόνο να κουραστείτε και να μελαγχολήσετε ακόμη περισσότερο.
Chance for Refreshment: Λίγα λουλούδια στο βάζο, μία ζωηρή και χαρούμενη ταπετσαρία σε έναν τοίχο, μία κορνίζα με την αγαπημένη φωτογραφία του καλοκαιριού ή ένα αναμνηστικό από τις διακοπές σας, θα δημιουργήσουν μία πιο θετική διάθεση ενώ παράλληλα θα ομορφύνουν τον χώρο του γραφείο σας που τώρα μοιάζει σαν αντίπαλο στρατόπεδο.
Organize your files: Σε περίπτωση που δεν προλάβετε να βάλετε σε τάξη το γραφείο πριν φύγετε (σιγά μην προλάβατε), είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να το κάνετε τώρα. Με αυτόν τον τρόπο και όλες οι εκκρεμότητες θα επιστρέψουν -αναίμακτα- στη μνήμη σας, και πολλά άχρηστα χαρτιά θα πάρουν τον δρόμο της ανακύκλωσης δίνοντας χώρο για new challenges και ο server της εταιρίας θα πάρει μια ανάσα σβήνοντας δεκάδες mails που δεν γνωρίζετε ούτε τον αποστολέα τους.
Σε όποια περίοδο κι αν διανύουμε, σε όποια φάση κι αν είμαστε, το σημαντικό είναι ο καθένας μας να ανακαλύπτει εκείνες τις μικρές δραστηριότητες που τον βοηθούν να τις χρησιμοποιεί ως κίνητρο για να συνεχίσει να ανταπεξέρχεται στις καθημερινές δυσκολίες και υποχρεώσεις στη δουλειά του.
Και να θυμόμαστε όλοι ότι οι όμορφες στιγμές που μας κάνουν να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα και καθρεφτίζουν τα «θέλω» μας δεν χρειάζεται να αποτελούν προνόμιο μόνο των καλοκαιρινών διακοπών!
Καλή επάνοδο σε όλους!
Θεοδώρα Λυμπεροπούλου
Subscribe to:
Posts (Atom)
