Reward brings u Forward

Όσο κι αν αγαπάς τη δουλειά σου υπάρχουν στιγμές που λες «δεν αντέχω άλλο!», νιώθεις πίεση από παντού, σε πιάνει απογοήτευση, θεωρείς τα πάντα μάταια, στο μυαλό σου στριφογυρίζουν «φιλοσοφίες» του τύπου: “Τελικά, ζούμε για να δουλεύουμε?” και ιδιαίτερα αυτή την εποχή που ο περισσότερος κόσμος – αν όχι όλος –διακατέχεται από τα ίδια αρνητικά συναισθήματα - ακόμη πιο έντονα- νιώθεις ότι τελικά αποκτά τεράστια αξία ένα «ευχαριστώ!» του Θ. που δεν του φόρτωσες άλλη μια τελική μακέτα σήμερα , ένα «καλημέρα!» της κας Ε. που σου έφτιαξε τον καφέ σου το πρωί, ένα «μπράβο!» του Γ. για το νέο project που έφερες εις πέρας, ένα e-mail γεμάτο ευγνωμοσύνη από κάποιον που σε γνωρίζει μόνο τηλεφωνικά όπως αυτό:
«Κυρία Κ.,
Σας ευχαριστούμε θερμά, εσάς προσωπικά και τους συνεργάτες σας, για.……. Ήταν καλύτερο και από ότι περιμέναμε! Σας ευχαριστούμε επίσης ιδιαιτέρως για την επιτυχημένη προσπάθειά σας ……..
Με φιλικούς χαιρετισμούς και ευγνωμοσύνη,
Ν.»
Να που κρύβονται οι «μικρές χαρές» της επαγγελματικής μας καθημερινότητας, οι «μικρές χαρές» που πρέπει να μας εφοδιάζουν ελπίδες και να μη συννεφιάζουν τις μέρες μας, που πρέπει να μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε με χαμόγελο για να προχωράμε μπροστά! Ίσως και να’μαι ρομαντική, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω στο ουράνιο τόξο που βγαίνει μετά τη μεγάλη μπόρα.

Χαρά Κουγιουμιτζάκη