Κλασικό το δίλημμα, αλλά πάντα επίκαιρο και με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Μαρίας Μπεκατώρου και της πορείας της στο just the 2 of us του MEGA.
Ποιος το περίμενε ότι μια άφωνη παρουσιάστρια trash πρωινάδικου θα κατάφερνε το τηλεοπτικό κοινό να τη στείλει με την ψήφο του στο μεγάλο τελικό; Ποιος το περίμενε ότι η ξανθιά καπάτσα μέσα σε λίγες εβδομάδες από την αφάνεια του πλατό των Τζιτζιφιών -όπου τα μεγαλύτερα νούμερα που έχει γνωρίσει η εκπομπή της είναι οι ίδιοι της οι καλεσμένοι- θα περνούσε σε εξώφυλλα και σαλόνια περιοδικών, κοντινά πλάνα και πολυθρόνες mainstream εκπομπών, και συζητήσεις παρεών;
Τι κρύβεται όμως πίσω από όλο αυτό; Η εύκολη απάντηση ότι το trash πάντα πουλάει ή ότι η «τελειότητα» έχει αρχίσει να μας τη σπάει;
Μήπως τελικά ο κόσμος έχει βαρεθεί τις τηλεοπτικές γκομενάρες του καναπέος με το φιλήδονο μειδίαμα του κολλαγόνου και τους επιτυχημένους επιβήτορες των media με το αυτάρεσκο χαμόγελο της λεύκανσης; Όλοι τους χαρισματικοί και πολυτάλαντοι, ξέρουν να τα κάνουν όλα τέλεια. Όλοι τους διάγουν βίο ευτυχή και ντιζαϊνάτο. Ξυπνάνε πάντα κούκλοι και ευδιάθετοι μες στα σατέν σεντόνια των life style φωτορομάντζων, τρώνε μόνο sushi και δε ρεύονται, μοσχοβολάνε Gucci και ποτέ δεν πέρδονται.
Μήπως τελικά ο κόσμος παίρνει την εκδίκησή του απέναντι στο εγχώριο σταρ σύστεμ (γραμμένο στα ελληνικά αποτυπώνει όλη τη βλαχιά) με μια ψήφο διαμαρτυρίας σε μια αντιστάρ; Μια εργαζόμενη γυναίκα με σάρκα και οστά -χωρίς να παρεμβάλλονται επιθέματα σιλικόνης- που απλά τυχαίνει να εργάζεται on camera. Μια ακομπλεξάριστη τηλεπερσόνα που έχει τη συναίσθηση ότι δεν επιτελεί κάνα σπουδαίο έργο και απλά επενδύει στην αυθεντικότητα, την καπατσοσύνη και την αμεσότητά της. Ντύνεται, βάφεται και χτενίζεται για την εκπομπή της σαν να πρόκειται να πεταχτεί στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς ή στην καλύτερη περίπτωση σαν να πηγαίνει επίσκεψη σε κάποια θεία στην Κυψέλη. Αυτοσαρκάζεται και τσαλακώνεται, δέχεται να γίνει ο περίγελος της ομήγυρης αν αυτό μας κάνει όλους να νιώσουμε πιο καλά. Δεν το παίζει έξυπνη ή χαρισματική, δεν το παίζει sexy, δεν έχει καβαλήσει κανένα καλάμι και αυτό την κάνει πιο προσιτή, πιο φθαρτή, πιο ανθρώπινη.
Προσωπικά δεν είμαι λάτρης του trash. Δεν μπορώ να αναγνωρίσω την ομολογουμένως συμπαθέστατη Μαρία Μπεκατώρου ως κάποιου είδους πρότυπο. Αλλά μέχρι τα media να αρχίσουν να προβάλλουν πραγματικά πρότυπα, μπορώ να της αναγνωρίσω το γεγονός ότι δεν προσποιείται κάτι άλλο από αυτό που είναι. Μέχρι λοιπόν φαβορί να γίνει η ουσία, εγώ θα ψηφίζω αουτσάιντερ!
Δημήτρης Σπηλιώτης
Creative Director
No comments:
Post a Comment