Stereotypes in Design

Η γραφιστική, με τα στερεότυπα που έχει δημιουργήσει, επηρεάζει την αντίληψη του κοινού-καταναλωτή χρησιμοποιώντας ένα σύστημα νόμων και κανόνων οι οποίοι ουσιαστικά βοηθούν στη γρήγορη ανάγνωση-αναγνώριση του μηνύματος-προϊόντος. Στην περίπτωση της συσκευασίας, ενός από τους πιο διαδεδομένους τομείς της γραφιστικής, η ύπαρξη μηχανισμών, ευρέως αναγνωρισμένων και αποδεκτών από τους καταναλωτές βοηθά στην γρήγορη αναγνώριση της ταυτότητας και ενδεχομένως της ποιότητας του προϊόντος. Έτσι, στα supermarket και τα πολυκαταστήματα, ομοειδείς κατηγορίες προϊόντων εντοπίζονται στον ίδιο τομέα. Τα γάλατα π.χ. είναι όλα μαζί, στο ίδιο ράφι, ανεξάρτητα από τη μάρκα και την ποιότητά τους. Το ίδιο και τα λάδια. Είναι όλα μαζί, σε πλαστικές ή γυάλινες συσκευασίες. Όμως, τα λάδια στις γυάλινες συσκευασίες, αναγνωρίζονται αμέσως από τον καταναλωτή - χωρίς καν να τα δει από κοντά και να διαβάσει τις ετικέτες τους- ως καλύτερης ποιότητας και άρα, πιο ακριβά σε τιμή. Οι αρχές, λοιπόν, μιας συσκευασίας είναι: να προστατεύει, να διατηρεί, να διευκολύνει τη διανομή, να πληροφορεί και να πουλάει (Σελ.7, Edward Denison & Ritchard Cawthray, “Packaging prototypes”, Rotovision 1999). Η συσκευασία έχει πάρει πλέον τον χαρακτηρισμό του σιωπηλού πωλητή (Πρώτος ο James Pilditch αναγνώρισε την σημασία της συσκευασίας ως εργαλείο του marketing στο βιβλίο του “The silent salesman”, 1973). Στις μέρες μας, η ταχύτητα επιλογής του προϊόντος είναι αυτή που μετράει. Ο καταναλωτής έχοντας μπροστά του πολλά προϊόντα, αγοράζει αυτό που έχει συνηθίσει ή αυτό που έχει ακούσει ή δει σε διαφημίσεις. Θα ξεχωρίσει όμως και αυτό που του φαίνεται διαφορετικό, θα τον κάνει να σκεφτεί, να το πάρει στα χέρια του και να το μελετήσει. Αυτό από μόνο του είναι μια επιτυχία. Η αλλαγή ενός στερεοτύπου δημιουργεί το συναίσθημα του παράξενου και διαφορετικού. Κάτι που από τη φύση του έλκει και προκαλεί ενδιαφέρον. Στην περίπτωση της συσκευασίας, το να σερβίρεις μπίρα από συσκευασία γάλατος (εικ. 1) και γάλα από συσκευασία μπίρας μάς φαίνεται παράδοξο. Η εικόνα δημιουργεί ένα συναίσθημα λάθους και δημιουργεί τον “θόρυβο” που απαιτεί το σύγχρονο marketing.

εικ.1
Γάλα σε γυάλινο μπουκάλι μπίρας & μπίρα σε χάρτινη tetra-pak Στην πραγματικότητα, το να συσκευάσεις μπίρα σε πλαστική ή χάρτινη συσκευασία δεν είναι εφικτό, ή μάλλον απαγορευτικό λόγω της φύσης του υγρού. Η τεχνολογία τροφίμων δεν το επιτρέπει. Οποιοδήποτε ανθρακούχο υγρό σε χάρτινη συσκευασία χάνει την αφρώδη ιδιότητά του και αλλοιώνεται. Οπότε, ορθώς αισθανόμαστε αυτό το παράδοξο, γιατί είναι κάτι που από τη φύση του δεν μπορεί να γίνει. Το γάλα σε γυάλινο μπουκάλι όμως, είναι μια εικόνα συνηθισμένη από το παρελθόν, που, για λόγους μείωσης των εξόδων της ημερήσιας παραγωγής και αύξησης του χρόνου συντήρησής του, έχει αντικατασταθεί από τη χάρτινη tetra-pak και το πλαστικό μπουκάλι. Γιατί όμως αισθανόμαστε ότι είναι παράδοξο; Το καφέ χρώμα του μπουκαλιού είναι αυτό που μας δημιουργεί την εντύπωση του ξένου και διαφορετικού. Πράσινα ή καφέ διάφανα μπουκάλια παραπέμπουν σε μπίρα. Η χρωματική κωδικοποίηση είναι ένας από τους μηχανισμούς της οπτικής επικοινωνίας. Παλιά, τα μπουκάλια με το γάλα ήταν διάφανα, οπότε έβλεπε κανείς το άσπρο χρώμα του γάλατος. Σήμερα, λόγω του φυσικού χρώματος του γάλατος και του άμεσα οπτικού μηνύματος για το τι περιλαμβάνει η συσκευασία, έχει εδραιωθεί στη συνείδηση του καταναλωτή το άσπρο ως το κυρίως χρώμα της συσκευασίας του γάλατος, ενώ μικρές διαφοροποιήσεις με μπλε, πράσινο ή γαλάζιο χρώμα, ξεχωρίζουν το γάλα σε πλήρες, ημιαποβουτυρωμένο και αποβουτυρωμένο.

Ο σχεδιασμός της συσκευασίας αποτελείται από δύο μέρη: α) το σχεδιασμό της μορφής-φόρμας και β) το σχεδιασμό της επιφάνειας. Ενώ στο εξωτερικό οι γραφίστες καινοτομούν και πειραματίζονται με τις συσκευασίες και ασχολούνται όχι μόνο με τον σχεδιασμό των γραφικών (επιφάνειας), αλλά και με τον σχεδιασμό των ίδιων των συσκευασιών σε μορφές και υλικό (εικ.2), στην Ελλάδα, οι γραφίστες σχεδιάζουν μόνο τα εικαστικά τους.

εικ.2
Συσκευασία μπουκάλι για σοκολατάκια με αλκοόλ Γάλα σε σακούλα. Η πλαστική τσάντα μπορεί να γίνει συσκευασία για γάλα. Μια ενδιαφέρουσα, έξυπνη πρόταση του πολυκαταστήματος Shelfbridges στο Λονδίνο. Ο καταναλωτής έχει πλέον την δυνατότητα να “πιάνει“ το υγρό γάλα. Μπίρα Sapporo (Ιαπωνία, 1988). Το τενεκεδάκι έχει έναν δακτύλιο, που όταν κανείς τον τραβά, αφαιρείται το πάνω μέρος της συσκευασίας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα τενεκεδένιο ποτήρι μπίρας. (Σελ. 5, Robert Opie, “Packaging source book”, McDonald & Co Publishers Ltd 1989) Κρασί σε τενεκεδάκι μπίρας. Άρθρο για το Ιαπωνικό κρασί, (“Iberia Universal” (Iσπανική εφημερίδα), 24 Απριλίου 2006)

Οι άνθρωποι που υπηρετούν το ελληνικό design/packaging θα πρέπει να σχεδιάζουν ολοκληρωτικά ένα project, να μην συμβιβάζονται σε τυποποιημένα πράγματα και υπάρχουσες αντιλήψεις και με τη βοήθεια της τεχνολογίας (στη συγκεκριμένη περίπτωση της τεχνολογίας τροφίμων) να προσπαθούν να σπάσουν τα στερεότυπα και να δημιουργούν ολοκληρωμένο design. Έχοντας υπ΄ όψη τα παραπάνω, μια σειρά πειραμάτων με οδήγησαν σε μια εναλλακτική, πειραματική πρόταση συσκευασίας για γάλα (εικ.3).

εικ.3
Συσκευασίες για γάλα Αλλάζοντας το στερεότυπο της χάρτινης συσκευασίας του γάλακτος, χρησιμοποιούμε το format στο οποίο συσκευάζονται οι μπίρες και άλλα ανθρακούχα υγρά. Η χρωματική κωδικοποίηση των συσκευασιών γάλακτος είναι αρκετή ώστε να εφαρμοστεί στο ασυνήθιστο υλικό-format.

Σπύρος Γραμμένος / Γραφίστας

# Βρίσκετε πως η δημιουργία μιας συσκευασίας σας ενδιαφέρει περισσότερο;
Στην ΑΔΕΛ θα χαρούμε πολύ να σας δούμε από κοντά και να τα πούμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Contact details: 210 2783 000, ilovead@adel.gr

Πώς λίγες λέξεις κατακτούν τη μάχη, τους λαούς και το κοινό.

Σλόγκαν είναι το σύνθημα που με λίγες λέξεις εκφράζει μια ολόκληρη φιλοσοφία, μια υπόσχεση, ένα λαό, μια εποχή, μια επανάσταση, μια εμπορική ή επιχειρηματική αξία.

Η ιστορία των σλόγκαν ξεκινάει από πολύ παλιά, από τα πεδία των μαχών και από το γαλατικό συνδυασμό των λέξεων “slugh gairm” που σημαίνει «κραυγή της μάχης». Γιατί αιώνες τώρα η σύντομη γραπτή φράση μαζί με τα εικαστικά λάβαρα ενθουσίαζαν τους πολεμιστές για να ορμήσουν στη μάχη. Εκπροσωπούσε την αξία ή το ιδανικό για το οποίο είχες το λόγο να πολεμήσεις. Όπως είναι σαφές, η κραυγή της μάχης πρέπει να είναι σύντομη, γιατί ο πόλεμος δεν μπορεί να περιμένει και αποτελεσματική, υπό την έννοια ότι πρέπει να ξεσηκώνει τα πλήθη.

«Μολών Λαβέ», «Στ’ άρματα, στ’ άρματα», «Ελευθερία ή Θάνατος», «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα», «Εν τούτω νίκα» είναι μερικές από τις πασίγνωστες προτάσεις που ενέπνευσαν επαναστατημένα πλήθη ή οργανωμένους στρατούς. Όμως, εκτός από τα πεδία των μαχών, η ιστορία έχει να θυμάται μερικά σύντομα αποφθέγματα που έχουν καταξιωθεί και περάσει στην αιωνιότητα σαν εκφραστές μιας σημαντικής στιγμής ή σκέψης ή ενός γεγονότος της ανθρωπότητας.

«Ή ταν ή επί τας» ήταν μια ξεκάθαρη άποψη των Σπαρτιατισσών μανάδων για τους στρατιώτες γιους τους. «Ή με την ασπίδα σου θριαμβευτής ή νεκρός και ξαπλωμένος πάνω της». «Γνώθι σεαυτόν», «Τα πάντα ρει», «Ού παντός πλειν ες Κόρινθον», «Αμύνεσθαι περί πάτρης», η ελληνική γλώσσα και φιλοσοφία έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα έννοιες με βαρύτητα και σπουδαιότητα, εύκολες στην κατανόηση, σε σημείο που να επαναλαμβάνονται αιώνες τώρα, αναλλοίωτες χωρίς να χάνουν την αξία τους. Έχουν γραφτεί σε βιβλία, έχουν χαραχτεί στα μάρμαρα, έχουν υιοθετηθεί από εκπαιδευτικά ιδρύματα, έχουν διδαχθεί σε σχολεία και όλοι μπορούν να τα επαναλάβουν εκτιμώντας το αδιαμφισβήτητο νόημά τους.

Στις νεότερες εποχές μερικές φράσεις – κλειδιά χρησιμοποιήθηκαν σαν λάβαρο επανάστασης και σημάδεψαν γενιές και τάσεις ομάδων ή λαών. «Σεξ, ναρκωτικά και ροκ-εντ-ρολ», «I have a dream», «Γιε, γιε», «Δώστα όλα», «Πάμε πλατεία», «Η ήρεμη δύναμη», «Είμαστε ό,τι τρώμε», «Σήκωσέ το το τιμημένο», «I love New York», «Εδώ και τώρα», «Range» για να αναφέρω μερικά. Σήμερα, τέτοια μηνύματα παράγει η μουσική βιομηχανία, η πολιτική και η διαφήμιση.

Στις επιχειρήσεις και στις μάρκες, τα πετυχημένα μηνύματα που έχουν σχεδιαστεί για να τα θυμόμαστε και να τα επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά, λέγονται slogan, σαν ενθύμιο των δυναμικών φράσεων από τις πολεμικές τέχνες. Όμως οι μάχες έχουν πλέον μεταφερθεί στον κόσμο των επιχειρήσεων. Το slogan πρέπει να συνδυάζει τα εξής.

Να είναι:
• σύντομο για να μπορεί να το απομνημονεύσει το κοινό με την πρώτη φορά που το ακούει
• κατανοητό γιατί αν δεν το κατανοήσει, θα το αγνοήσει
• εύκολο να το επαναλάβει το κοινό ώστε να μπορεί να το κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα και να το διαδώσει
• με νόημα (την υπόσχεση, τη φιλοσοφία της μάρκας)
• με ρυθμό (σαν στίχος τατατάτα τατατάτα) ή και με ρίμα
• με απροσδόκητο συνδυασμό λέξεων για να ερεθίσει το κοινό, ώστε να το ξεχωρίσει

Παραθέτω εδώ μερικά από τα γνωστά slogans. Πριν διαβάσετε τη δεξιά στήλη, προσπαθήστε να θυμηθείτε ποια εταιρία τα υπογράφει.

Slogan Εταιρία ή μάρκα

• “We try harder” Avis
• “Think small” Volkswagen
• “The ultimate driving machine” BMW
• “The antidote for civilization” Club Med
• “When it absolutely, positively has to be there overnight” Fed Ex
• “Because I worth it” L’Oreal
• “It’s the real thing” Coca Cola
• “A diamond is forever” De Beers
• “This Bud is for you” Budweiser Beer
• “Good to the last drop” Maxwell House Coffee
• «Έμπνευση από τα μωρά» Pampers
• «Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι» Άρλεκιν
• «Διαλέγουν πριν από εσάς, για σας» Αδελφοί Λαμπρόπουλοι
• «Γάλατα υπάρχουν πολλά, ΝΟΥΝΟΥ όμως ένα» ΝΟΥΝΟΥ
• «Η πρώτη σας αγάπη και παντοτινή» ΙΟΝ Αμυγδάλου
• «Γεύσεις μπροστά» Allatini
• «Ντύνει, στολίζει, νοικοκυρεύει» Πειραϊκή – Πατραϊκή
• «Ποιότητα ζωής» IZOLA
• «Τα κάνει αόρατα» Ajax για τα τζάμια
• «Κοντά σας ό,τι κι αν τύχει» Αγροτική Ασφαλιστική
• «Must have silk» Silk Cut

Το ιδανικό slogan δεν υπογράφει μόνο μια καμπάνια προσωρινά αλλά όλη την επικοινωνία μιας εταιρίας και για όσα χρόνια εξυπηρετεί τα standards της. Η δύναμη και η δυναμική του κρύβεται πίσω από την ικανότητά του να διαδοθεί στο κοινό. Οι άνθρωποι που το έχουν ασπασθεί και τους εκφράζει προσωπικά είναι η δύναμη του slogan. Όσο περισσότεροι το επαναλαμβάνουν, τόσο αυξάνουν και διευρύνουν την επιρροή του.

Η δημιουργία ενός slogan δεν είναι εύκολη υπόθεση. Προϋποθέτει την σε βάθος γνώση της φιλοσοφίας μιας εταιρίας ή του σημαντικότερου χαρακτηριστικού μιας μάρκας. Προϋποθέτει και τις ανοιχτές κεραίες της ομάδας που δημιουργεί το μήνυμα πάνω στις ανθρώπινες ανάγκες. Η στρατηγική ικανότητα, σε συνδυασμό με την ευφυΐα των δημιουργών, μπορεί να κάνει ένα slogan ζωντανό για χρόνια και για γενιές.

Τα slogan γράφουν ακόμα ιστορία. Ξέρετε σε ποια εταιρία.

Κατερίνα Τσεμπερλίδου
Διευθύνων Σύμβουλος & Διευθυντής Δημιουργικού

# Βρίσκετε πως η δημιουργία ενός slogan σας ενδιαφέρει περισσότερο;
Στην ΑΔΕΛ θα χαρούμε πολύ να σας δούμε από κοντά και να τα πούμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Contact details: 210 2783 000, ilovead@adel.gr

Typography changes, so do we.

typo-adaptation


Typo-changes
Beginning from Phaistos Disc’s pressed type to From Bi sheng’s ceramic movable type system, and continuing on with Gutenberg’s bible made out of his metal type printing invention to digital printing, we have today. In all these cases, we can come around with a technology of printing and the typography that matches it. For less writing and reading effort, we’ve succinctly taken a look in the last decades.

Type museum
Once, I visited the Type Museum on Hackford Road in London. A museum that was made by 2 selectors of type objects. Τheir collection included objects like traditional typefounding, woodletter type, mechanical typecasting (hot metal) and most items of which had the signature of Monotype Corporation. Besides the hot type,their collection also included sales books that had Monotype’s costumers list from the 50’s & 60’s. In my surprise, I found out that there were several clients from Athens. Large companies like Papastratos had bought metal font case for their personal prints and ad prints. Typography followed specific guidelines based on the technology that existed at that time.

Massin Robert
Massin’s pioneering book design of the 60’s was astonishing. A book which was a visual record of a theatrical production of Eugène Ionesco’s play published in Paris in 1964. The great distortion of type, the blow up of size, and manipulation, weren’t used or seen before in the pre-digital graphics period and made the book eye catching. Massin, used technics that had never been used before. For example, he printed type on to latex, and more specifically on condoms. These, were stretched and as result the type on them was highly distorted and then printed on paper.

Digital at last.
1984! The first personal computer (MAC) was released and changed the world in DTP (Desktop Publishing). At the same time Adobe came up with Type 1 technology for type displaying and printing. 1991 comes along and Apple and Microsoft started creating true type technology which in many cases is been used till now. In fact digital typography became a reality. A technology that gave type a new freedom of size, color, rotation, fade effects, almost anything could be done, even Massin’s book. This enthusiasm of creative freedom, could be seen even in print ads. Where type is bigger and louder. The phenomenon of mixed up and chopped down type is more and more observed. This is distributed by advertising agencies and design studios. A good example of ultra complex style is that of the Designer’s Republic work back in the 90’s. In this work, there’s a lot of technological manga influences but a lot of typographic rule braking.

The font war continues between Adobe, Apple and Microsoft leading to Opentype. Opentype is the latest more compatible font technology file, up to now. The graphic madness and typo noise solution have given their position to abstract solution of communication. This conceptual means of communication has led to a rather obscure attitude by the audience and creators as they do not mind the absence of written words. From now on, will the different versions of font files effect the creative work of the near future?

Font technology is not the only issue. All these years, paper has been the basic idea carrier. Today, screens are all around us. Big screens, computer screens, mobile phone screens, High definition screens. Scientist have produced an electronic ink! High tech electronic paper - display that works with no light production, but with minimal battery power. An ultra-thin screen that can be bent, twisted and even rolled up and still display crisp text. You can have a piece of flexible plastic screen and read a 64 page newspaper in a single page. This technology will change the layout of future new-papers and of course the use of typography.

So, typography is still alive and is adaptive to its technology display or print. It is up to us, as creative people, to decide about its use, that is to select the shouting way or crystal clear way.

Evangelos Moschos / Art Director

Sources

Richard Hollis
“Language unleashed”
/ Eye Magazine No. 16 Vol. 4 Spring 1995

Alan & Isabella Livingston
Dictionary of graphic design and designers
/Thames & Hudson world of art 2003

Manolis I. Vithinos
Introduction in the Technology of Printing
/ Organism of Publication of Instructive Books 1999

Kendra Mayfield
E Ink: Your hands will thank you
http://www.wired.com/science/discoveries/news/2001/03/42056


# Βρίσκετε πως η τυπογραφία σας ενδιαφέρει περισσότερο;
Στην ΑΔΕΛ θα χαρούμε πολύ να σας δούμε από κοντά και να τα πούμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Contact details: 210 2783 000, ilovead@adel.gr

Artvertising

Τον χειμώνα του 2002, ένα τεράστιο κατακόκκινο banner έκανε τα μάτια των περπατητών να στρέφονται από τα τσιμεντένια φαρδιά πεζοδρόμια της 5ης Λεωφόρου στην αρχαιοελληνική, άκαμπτη πρόσοψη του Μετροπόλιταν.
Με γραμματοσειρά λευκή, παχιά και απλή -Garamond ή Times πρέπει να είχαν χρησιμοποιήσει- επικοινωνούσαν τη λαμπερή έκθεση του El Greco που εκείνη την εποχή ήταν μια τονωτική ένεση στο αδύναμο και φοβισμένο κορμί της πόλης μετά τα χτυπήματα που είχε φάει.

Angel Franco/The New York Times

Η τέχνη ήταν εκεί μέσα αλλά κάποιος έπρεπε να τη διαφημίσει. Να βρει τον καλό τίτλο, το σωστό χρώμα και τα κατάλληλα fonts για να φέρει κόσμο στα εκδοτήρια και να πάει το μήνυμα πιο μακριά. Από τις αποβάθρες στους σταθμούς του μετρό μέχρι τις δεξιές γυαλιστερές σελίδες των περιοδικών, η τέχνη χρειάστηκε τη διαφήμιση.
Και η διαφήμιση αφού επίσημα δεν έχει χαρακτηριστεί τέχνη, έπρεπε να κερδίσει κάτι από αυτή.
Πήρε λοιπόν (για δάνειο μιλούν οι διαφημιστές) τη φαντασία, την τολμηρότητα της -σε ορισμένες περιπτώσεις-, αντέγραψε ξεδιάντροπα στιλ και γραφισμούς και τσουπ, έστησε καταχωρίσεις για αλκοολούχα, κόκκινες σάλτσες και πατατάκια με γεύση φαγητών. Γύρισε τηλεοπτικά σποτάκια για αυτοκίνητα, τράπεζες και καλλυντικά.
Η τέχνη και η διαφήμιση, τελικά, όλα τα χωράνε.
Μόνο που στην πρώτη περίπτωση πληρώνεις πιο ακριβά. Και φυσικά δεν λες ποτέ στον καλλιτέχνη «αυτό δεν μου αρέσει, θέλω κι άλλες ιδέες».
Και έτσι η ιστορία συνεχίζεται στα χαρακώματα. Ό, τι νέο φέρνει η τέχνη το τσιμπάει ο ψαγμένος διαφημιστής και το φέρνει στα μέτρα του και άλλες φορές μια διαφημιστική ιδέα γίνεται έργο με εγνωσμένη καλλιτεχνική αξία.

Αρχές της δεκαετίας του 80, ο Kalvin Klein αφήνει εν λευκώ την προβολή του brand στον μεγαλύτερο Αμερικάνο φωτογράφο. Ο Bruce Weber δημιουργεί την περίφημη, αμφισβητούμενη από πολλούς, ασπρόμαυρη καμπάνια που γέννησε ένα αξεπέραστο στυλ και ταυτόχρονα γέμισε τα λαμαρινάδικα στραπατσαρισμένα αυτοκίνητα από τις συγκρούσεις που προκαλούσαν τα billboards στους δρόμους του Μεγάλου Μήλου.

The Absolut Campaign. Ελκυστική και πασίγνωστη, η καμπάνια θεμελιώθηκε πάνω στη μαγεία του μάρκετινγκ και το σχήμα του μπουκαλιού. Εκατοντάδες θέματα σε όλο τον κόσμο γέμισαν τα αρχεία συλλεκτών και μουσείων design. Έγιναν αφίσες, μπλουζάκια και μανία. Πέρα από τα κλασικά θέματα (bottle shaped ads) και τα city ads η κατηγορία που συζητήθηκε ιδιαίτερα και γέμισε με ολοσέλιδες το Interview την εποχή της ακμής του ήταν τα θέματα που επιμελήθηκαν καλλιτέχνες όπως ο Andy Warhol, Arne Jacobsen, John Cross, Keith Haring, Roberto Britto, George Rodrigue, Al Hirschfeld, Michel Schawrtz, Lawrence Gartel. Ο κατάλογος της τέχνης και της διαφήμισης του αλκοόλ είναι μακρύς. Και εντυπωσιακός σε εικόνες.


Όταν η Xerox θέλησε να λανσάρει μικρούς, έγχρωμους οικιακούς εκτυπωτές εμπιστεύθηκε τη διαφημιστική της και χρησιμοποίησε τον Μπλε Σκύλο του George Rodrigue. Μετά από 2 μήνες λανσαρίσματος η δημόσια γνώση για το προϊόν και την εταιρία (σύμφωνα με την IntelliQuest Inc) αυξήθηκε κατά 100%.


Τα παραδείγματα δεν σταματούν εδώ. Coca-Cola, Stolichnaya, Channel, Harvey Nichols, Louis Vouiton, Hermes, Nike, adidas, Sony είναι μερικά μόνο από τα brands που έχουν ανοίξει την επικοινωνιακή αγκαλιά τους στην τέχνη και τους τολμηρούς εργάτες της.
Ο φιλόσοφος των media Marshall McLuhan σε ανύποπτο χρόνο δήλωσε πως η διαφήμιση είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό πλαίσιο του 20ου αιώνα και ένας από του κορυφαίους διαφημιστές του αιώνα μάλλον θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες τέχνης του αιώνα: Ο Charles Saatchi με τη φερώνυμη γκαλερί και τα διάσημα αποκτήματά του, αγαπάει την τέχνη που του θυμίζει διαφήμιση. Ή μήπως τη διαφήμιση που μοιάζει στην τέχνη;

Ώρα να γυρίσει η κλεψύδρα. Να πέσουν οι κόκκοι της επικοινωνίας πάνω στους κόκκους της εικόνας. Το μπλέξιμο διαφήμισης και τέχνης είναι δεδομένο. Μάλλον, από δω και στο εξής, το ζητούμενο δεν είναι αν υπάρχει κάτι διακριτό που θα τις ξεχωρίσει αλλά το σλόγκαν που θα τις ενώσει για πάντα.


Nikos Palaiologos / Creative Director

# Βρίσκετε πως η τέχνη στη διαφήμιση σας ενδιαφέρει περισσότερο;
Στην ΑΔΕΛ θα χαρούμε πολύ να σας δούμε από κοντά και να τα πούμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Contact details: 210 2783 000, ilovead@adel.gr